Month: May 2024

ਦਾਹੜਾ ਚਿੱਟਾ..ਉਮਰ ਪੈਂਠ ਸਾਲ..ਪਹਿਲੋਂ ਟਰੈੱਡ ਮਿੱਲ ਫੇਰ ਡੰਬਲ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ..ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਧੁੰਨ ਵਿਚ ਮਸਤ..ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਅੱਖੀਆਂ ਮੀਟ ਜਾਪੁ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ..! ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੋਲ ਜਾ ਬੈਠਾ..ਏਧਰ ਓਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮਗਰੋਂ ਪੁੱਛ ਲਿਆ..ਅੰਕਲ ਡੌਲਿਆਂ ਤੇ ਵਾਹਵਾ ਜ਼ੋਰ ਲਾਉਂਦੇ ਓ? ਆਖਣ ਲੱਗੇ..ਪੁੱਤਰਾ ਬਾਬੇ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਦੋਂ ਹਾਕ

ਕੋਇਟੇ ਕੈਂਟ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਇੱਕ ਚਾਹ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਹੋਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ..ਦੂਰੋਂ-ਦੂਰੋਂ ਲੋਕ ਚਾਹ ਪੀਣ ਆਇਆ ਕਰਦੇ..ਉਹ ਪਠਾਣ ਖਾਲਿਸ ਮੱਝ ਦਾ ਦੁੱਧ ਹੀ ਵਰਤਿਆ ਕਰਦਾ.. ਮੈਂ ਓਹਨੀਂ ਦਿਨੀ ਕੋਇਟੇ ਹੀ ਕਸਟਮ ਅਫਸਰ ਲੱਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸਾਂ..ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਅਫਸਰ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਅਕਸਰ ਹੀ ਓਥੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਜਾਂਦੇ..! ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਰਾਜ

ਭਾਈ ਲਾਲੋ ਸੱਚੀ-ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸਿੱਖ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਸਾਂ ਨਹੁੰਆਂ ਦੀ ਕਿਰਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਕਮਾਈ ਚੋਂ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਅਤੇ ਲੰਗਰ ਪਾਣੀ ਵੀ ਛਕਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਸਾਲ 1452 ਈਸਵੀ ਚ ਸੈਦਪੁਰ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਭਾਈ ਜਗਤ ਰਾਮ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ

ਭਾਈ ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ ਹੁਣਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੇ ਨਾਵਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਛਪੇ ਹੋਏ ਹੋਏ ਹਨ ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾਵਲ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀ ਸਗੋਂ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸੁਣਾਈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹੱਡ ਬੀਤੀ ਦੱਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਉਹਨਾਂ

ਗੱਲ ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਕੁਝ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਲੋਕ ਹਿੰਦੂ ਸਿੱਖ ਵਿੱਚ ਪਾੜਾ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਉਤਾਰੂ ਸਨ। ਅਪਰਾਧੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਫਿਰੌਤੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੁਆਕ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।ਆਪਣੇ ਬਚਾ ਲਈ ਹਿੰਦੂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਈ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਸੁਰਖਿਅਤ ਥਾਵਾਂ

ਓਦੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਛੇਵੀਂ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਪਿੰਡ ਸਿੰਘੇ ਵਾਲਾ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਸਨ ਸਾਨੂੰ ਹਿਸਾਬ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਘਰੇ ਸਰਦਾਰੀ ਸੀ ਜੋ ਓਹਨਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਸਹਿਣ ਚੋ ਝਲਕਦੀ ਸੀ। ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਅਉਣਾ ਵਧੀਆ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣਾ ਓਹਨਾ ਦਾ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ ਬਾਕੀ ਅਜੇ

ਡੈਲੀ ਹਮਦਰਦ 30 ਮਈ 2016 ਨੂੰ ਛਪੀ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਸਰਵੋਤਮ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀ ਰੋਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਉਹ ਕਲੋਨੀ ਰੋਡ ਆਲੇ ਫਾਟਕ ਤੇ ਬਣੇ ਲੇਬਰ ਚੌਕ ਕੋਲੇ ਖੜਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਈਕਲ ਰੇਲਵੇ ਦੀ ਕੰਧ ਨਾਲ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਛਾਂਵੇ ਹੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਤੇ ਧੁੱਪ ਨਾਲ ਪੈੱਚਰ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਆਪ

ਸਾਡਾ ਮਾਇਕਰੋਵੇਵ ਖਰਾਬ ਸੀ। ਗੱਡੀ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਮੈਂ ਮਕੈਨਿਕ ਕੋਲ ਲ਼ੈ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਮੋਬਾਇਲ ਨੰਬਰ ਨੋਟ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੰਟੇ ਕ਼ੁ ਤੱਕ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ। ਠੀਕ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਮਾਇਕਰੋਵੇਵ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਲ਼ੈ ਜਾਉਂ। ਬਿੱਲ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਉਸਨੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸੋ ਰੁਪਏ ਮੰਗੇ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ

ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ 2019 ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਵਰਕਿੰਗ ਡੇ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਹੋਰ ਐਕਟਨਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੀ ਪੋਤੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਟਾਈਮ ਮੰਗਦੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਨੋਇਡਾ ਵਿੱਚ। ਖੈਰ ਆਮ ਦਿਨਾਂ ਵਾਂਗੂ ਹੀ ਮੈਂ ਸ਼ਾਮੀ ਘਰੇ ਆ ਗਿਆ। ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਛੁੱਟੀਆਂ ਸਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ

#114_ਸ਼ੀਸ਼ਮਹਿਲ_ਆਸ਼ਰਮ। ਮੇਰੇ #ਬਠਿੰਡਾ_ਆਸ਼ਰਮ ਦਾ ਵਰਤਮਾਨ ਐਡਰੈੱਸ #114ਸ਼ੀਸ਼_ਮਹਿਲ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਲੱਗਭੱਗ ਪਿੱਛਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ #ਕੌਫ਼ੀ_ਵਿਦ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਜੋ ਕਦੇ ਡੱਬਵਾਲੀ ਆਸ਼ਰਮ ਚੱਲਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਇੱਥੇ 114 ਸ਼ੀਸ਼ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਡੱਬਵਾਲੀ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਆਮਤੌਰ ਤੇ ਸਮਾਜਸੇਵੀ, ਸਿਆਸੀ ਚੇਹਰੇ, ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਡਾਕਟਰ, ਪੱਤਰਕਾਰ,