Month: August 2023

ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਵੇਰ ਸਾਰ ਸਾਇਕਲ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ‘ਤੇ ਡੱਗੀ ਬੰਨ੍ਹਦਿਆਂ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਲਾਹੁੰਦਿਆਂ ਈ ਵੇਖਿਆ ਸੀ । ਤੇ ਜਿੰਨਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ‘ਚ ਬਾਪੂ ਜੀ ਫੇਰਾ ਲਾਉਣ ਜਾਂਦੇ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚਲੇ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੇ ਮਹਿਜ ਗਾਹਕ ਈ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਬਲਕਿ

ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਏ ਬਹੁਤ ਪਲ ਨੇ ਸਾਂਝਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰ ਇੱਕ ਪੋਸਟ ਦੇ ਜਰੀਏ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਆਪਣੇ ਵੀਰਾਂ ਬਾਰੇ…….. ਮੈਂ ਤਿੰਨ ਭਾਈਆਂ ਦੀ ਇਕਲੋਤੀ ਭੈਣ ਹਾਂ। ਮਾਂ ਜਾਏ ਦੋ ਨੇ ਤੇ ਇੱਕ ਵੀਰਾ ਮੈਨੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਬਚਪਨ ਚ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਚਾਚੀ ਜੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸਾਲ

ਸਵੇਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਮੋਬਾਇਲ ਦੀ ਸਕਰੀਨ ਜਗਦੀ ਵੇਖ ਚਾਚੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਓਏ ! ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਲੈਣ ਦੇ ਮੂੰਹ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਕੀ ਭਾਲਦਾ ਇਸ ‘ ਚੋਂ ? ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਚਾਚੇ ਦੇ ਢਿੱਡ ਉੱਤੇ ਸਿਰ ਧਰਕੇ ਜੁਆਬ ਦਿੱਤਾ। ਜਰੂਰੀ ਨਹੀ ਕਿ ਮੂੰਹ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਜਾਗਣ ਵਾਲੇ ਆਸ਼ਕ ਹੀ ਹੋਣ , ਅਨੋਖੇ ਆਸ਼ਕ

ਦਸਵੀਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕੱਦ 6 ਫੁੱਟ 1 ਇੰਚ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਂਝ ਤਾਂ ਉਹ ਛੇਵੀਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਤੋਂ ਹੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਵਾਲੀਬਾਲ ਦੀ ਟੀਮ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਪਰੰਤੂ ਉਸ ਦੀ ਚੰਗੀ ਡੀਲ ਡੌਲ, ਰੋਅਬ ਦਾਬ ਵਾਲ਼ਾ ਚਿਹਰਾ ਅਤੇ ਭਰਵੀਂ ਸਿਹਤ ਕਾਰਨ ਨੌਵੀਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਹੀ ਉਸ

ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿਆਂ ਕਿ ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਮੇਡੀ ਐਕਟਰ ਮੇਹਰ ਮਿਤਲ ਦੀ ਨਹੀਂ ,ਬਲਕਿ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਰਹਿੰਦੇ ਇਕ ਰਮਤੇ ਅਤਿ ਦੇ ਗਪੀ ਦੀ ਗਲ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ।ਬਹੁਤ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ,ਕਿਥੋਂ ਆਇਆ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵੈਸੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕਹਿੰਦਾ

ਇੱਕ ਔਰਤ ਤਕਰੀਬਨ ਬਗੈਰ ਤਨ ਦੇ ਵਸਤਰਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਟੈਕਸੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲ ਹੋਈ ਤੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਚੱਲਣ ਲਈ ਆਖਿਆ..ਪਰ ਉਸਨੇ ਗੱਡੀ ਨਾ ਤੋਰੀ..ਲਗਾਤਾਰ ਉਸ ਵੱਲ ਘੂਰਦਾ ਰਿਹਾ..ਹਰ ਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਕੀ ਗੱਲ ਕਦੇ ਨਗਨ ਨਿਰਵਸਤਰ ਔਰਤ ਨਹੀਂ ਵੇਖੀ? ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕੇ ਤੂੰ ਕਿੰਨੇ

ਚੱਲਦੀ ਕਥਾ ਦੀ ਸਿਖਰ ਤੇ ਆਖੀ ਗਈ ਗੱਲ..”ਬੇਗਾਨੇ ਪੁੱਤ ਤਾੜੀ ਮਾਰ ਕੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿੱਕਲਣ ਦਿੰਦੇ”..ਇਸ ਆਖੀ ਗੱਲ ਨੇ ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿੰਨੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਬਿਰਤਾਂਤ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਾਖੀਆਂ ਸ਼ੱਕ ਤਰਕ ਦੇ ਘੇਰੇ ਅੰਦਰ ਲਿਆ ਸੁੱਟੀਆਂ..! ਖੈਰ ਪ੍ਰਤੱਖ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਣ ਕਾਹਦਾ..ਅਸਾਂ ਇੰਝ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਬਿਰਤਾਂਤ..ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖੇ..ਅਗਲੇ ਸਿੱਧਾ ਲਲਕਾਰ ਕੇ..ਵੰਗਾਰ ਕੇ..ਮਿਥ ਕੇ..ਸ਼ਰੇਆਮ

ਇਕ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਦੋ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਜਰਮਨੀ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਗਏ,ਇਕ ਫਨ ਪਾਰਕ ‘ਚ ਘੁੰਮਦੇ ਘੁਮਾਉਂਦੇ ਆਪਣੀ ਬੱਸ ਮਿਸ ਕਰ ਬੈਠੇ,ਅਗਲੀ ਬੱਸ ਦਾ ਟਾਇਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੱਸਣ ਮੁਤਾਬਿਕ ਦੋ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਸੀ,ਇਕ ਤਾਂ ਥਕਾਵਟ,ਦੂਜੀ ਵੇਟਿੰਗ,ਅੱਕ ਗਏ,ਜਦੋਂ ਬੱਸ ਕਾਊਂਟਰ ਤੇ ਲੱਗੀ,ਤੁਰਨ ਆਲੇ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਸਮਾਂ ਉਪਰ ਹੋ ਗਿਆ,ਪਰ ਡਰੈਵਰ ਬਿਕਰ ਸਿਉਂ ਸੀਟ ਤੇ

ਸਾਨੂੰ ਉਥੇ ਇਕ ਹਫਤਾ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਗੁਆਂਢ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਖੇਡਦੇ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਦੋ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਸਵਾਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈ ਗਏ, ਸਾਡੇ ਸਭ ਦੇ ਹੋਸ਼ ਉਡ ਗਏ ਪਰ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਘਰ ਫੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਖੜਕ ਗਈ, ਅਗਵਾਕਾਰ ਨੇ ਪੰਜ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ

ਉਮਰ ਹੋਊ ਕੋਈ ਸਤਰ ਕੂ ਸਾਲ..ਚਿੱਟਾ ਦਾਹੜਾ..ਦਰਮਿਆਨਾ ਕਦ..ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਤੁਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ..ਕਾਹਲੇ ਕਦਮੀਂ..ਅੱਗਿਓਂ ਆਉਂਦੇ ਹਰੇਕ ਵੱਲ ਵੇਖ ਥੋੜਾ ਰੁਕ ਜਿਹਾ ਜਾਂਦੇ..ਅਗਲਾ ਜਦੋਂ ਨਜਰਾਂ ਨਾ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਤਾਂ ਤੋਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਹਲੇ ਕਦਮੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ..! ਜਿਗਿਆਸਾ ਜਿਹੀ ਜਾਗੀ..ਤੇਜ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਬਰੋਬਰ ਹੋ ਕੇ ਪਾਸੇ ਜਿਹੇ ਖਲਿਆਰ ਲਿਆ..ਡੌਰ-ਭੌਰ ਵੇਖੀ ਜਾਣ ਅਖ਼ੇ