#ਰਮੇਸ਼ਵਾਣੀ ਗੱਲ ਮਾਂ ਤੇ ਪਿਓ ਦੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਔਲਾਦ ਨਾਲ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸੋਚ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਂ ਨੂੰ ਬੋਹੜ ਦੀ ਛਾਂ ਤੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਯ ਟੀਨ ਦੀ ਛੱਤ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਾਂ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਨੋ ਮਹੀਨੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਪਾਲਦੀ

ਕਿਨੇ ਹੀ ਸੁਪਨੇ ਤੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੰਝੋ ਕੇ ਇਕ ਧੀ ਆਪਨੇ ਮਾਪੇਆ ਦੇ ਘਰ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਲੱਖਾ ਸਧਰਾ ਲੈ ਕੇ ਸੌਹਰੇ ਘਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਭ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਅਪਣਾ ਬਣਾ ਲਵੇਗੀ ਤੇ ਆਪਣੀਆ ਰੀਝਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇਆ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਜੀਵੇਗੀ ਪਰ ਉਹ ਓਦੋ ਨਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਟੁੱਟ

ਸੰਨ ਦੋ ਹਜਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਏ… ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਾਲੇ ਗਰੁੱਪ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਵੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ..ਕੋਈ ਪੀ ਸੀ ਐਸ ਦਾ ਭਾਣਜਾ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਡੈਡੀ ਬ੍ਰਿਗੇਡੀਅਰ.. ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਕਿਹੜਾ ਐਬ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਅਸਾਂ ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ..! ਚੰਡੀ-ਮੰਦਿਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਰਨਲ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਪੜਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ.. ਇੱਕ ਕੁੜੀ

ਸੈਰ ਕਰਨ ਗਿਆ ਮੁੜਦੇ ਵਕਤ ਭਾਈ ਜੀ ਦੇ ਢਾਬੇ ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਜਰੂਰ ਰੁਕਦਾ..ਓਹਨਾ ਦਾ ਜਵਾਨ ਪੁੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਗਾਇਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ..ਮਗਰੋਂ ਇਸ ਉਮਰੇ ਮਜਬੂਰਨ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈ ਗਿਆ..ਢਾਬੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੋ ਰੂਮ ਵਾਲਿਆਂ ਬੜਾ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਸਾਨੂੰ ਵੇਚ ਦੇਣ ਪਰ ਆਖ ਦਿੰਦੇ ਜਦੋਂ ਤੀਕਰ ਜਿਉਂਦਾ ਹਾਂ ਚਲਾਵਾਂਗਾ ਮਗਰੋਂ

ਪੈਲੀ ਵੀ ਕਰਮੇਂ ਕੋਲ ਕੁੱਝ ਖਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ,ਬਸ ਖਾਣ ਜੋਗੇ ਹੀ ਦਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ । ਮਿੰਹਨਤੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਜ਼ਰੂਰ ਲਿਆ ਸੀ । ਰੱਬ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ । ਹੁਣ ਬੰਸੋ ਸੋਚਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਵਿਆਹ

ਅੱਜ ਐਤਵਾਰ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ, ਭਾਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਪਿੰਡੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਿਆਂ ਕਈ ਵਰ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਸੀ। ਪਰ ਪਿੰਡ, ਜਿਥੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਬਚਪਨ ਗੁਜਾਰਿਆ,ਜਿੱਥੇ ਜਵਾਨੀ ਬੀਤੀ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਸੀ l ਸੋ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬੇਲੀ -ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ

ਅਕਸਰ ਹੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਇਕਲਾਪਾ ਭੋਗ ਰਹੇ ਹਨ। ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਹਨ। ਵੱਡੀਆਂ ਕੋਠੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮਾਪੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਪੜਾਅ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੱਕਲਤਾ ਦੀ ਨੀਰਸ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੰਤਾਪ ਭੋਗ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਬਸ਼ਿੰਦੇ