Tag: ਪ੍ਰਿਤਪਾਲ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਿੰਸ

ਬਠਿੰਡੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ ਰੋਡਵੇਜ਼ ਦੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨਾ। ਪਾਸ ਬਣਨ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਰੋਡਵੇਜ਼ ਦੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਬੱਸ ਪੂਰੀ ਖਚਾ-ਖਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਤੇ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਅਕਸਰ ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਇਕੱਲੀ ਕੁੜੀ ਜਾਂ ਬਜ਼ੁਰਗ ਖੜ੍ਹੇ ਦੇਖਦਾ ਮੈਂ ਸੀਟ

ਗੁਰਭਾਗ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬੂਟੇ ਲਗਾਉਣ, ਸਮਾਜ ਭਲਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ। ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਘੱਟ ਰਹੀ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੁੰਦਾ। ਇਕ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਚਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਜਿਹੜੇ

ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਫੈਕਟਰੀ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਆਉਣ ਜਾਣ ਸਮੇਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਸਤੇ ‘ਚ ਹੱਥ ਕੱਢ ਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਫੈਕਟਰੀ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਸਤੇ ‘ਚ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਨੇਪਾਲੀ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਹੱਥ ਕੱਢਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਮੈਨੂੰ