Tag: ਰੁਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ

ਘਰਾਂ ‘ਚ ਆਮ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਾ ਸੰਭਾਲੀਏ ਤਾਂ ਭਰੇ ਖੂਹ ਵੀ ਖਾਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਅੱਜ ਦੀ ਮੇਰੀ ਲਿਖਤ ਵੀ ਕੁਛ ਇਸੇ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਹੀਰਿਆਂ, ਅਣਮੁਲੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨਿਆਂ ਦਾ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਵਿਚਾਰਾਂ, ਕਦਰਾਂ

ਅਬੋਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੇਠ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰਾਮ-ਰਾਮ ਕਰਨੀ, ਉਹਨੇ ਅੱਗੋਂ ਇਹੋ ਕਹਿਣਾ ਹਾਂ ਭਾਈ ਕਹਿ ਦਿਆਂਗਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਕਰਨੀ ਉਹਨੇ ਇਹੀ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਹਾਂ ਭਾਈ ਕਹਿ ਦਿਆਂਗਾ । ਇੱਕ ਦਿਨ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜੀ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਗੱਲ

ਮੰਤਰੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਲਈ ੪੦-੫੦ ਕਿੱਲੇ ਪੈਲ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਭਾਸ਼ਣ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਨਸ਼ੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤਾਹਨੇ ਮੇਹਣੇ । ਭਾਸ਼ਣ ਦੌਰਾਨ ਸਿਰਫ਼ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਚਿੱਟੇ ਜਿਹੇ ਨਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ । ਭਾਸ਼ਣ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਮੰਜੇ ‘ਤੇ ਲਾਏ ਗੁਟਖੇ, ਮਸਾਲੇ

( ਸੱਚੀ ਘਟਨਾ ) ਅਕਸਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦਿਆਂ ਸੁਣੀਦਾ ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਹਾਲ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਆਖ ਦੇਈਦਾ “ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ” ਪਰ ਕੁੱਛ ਦੇਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖੜੇ ਫਰੋਲਣ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮਤਲਬ “ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ” ਸ਼ਬਦ ਸਿਰਫ਼ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਰੱਟਾ ਜਿਹਾ ਲਾ ਲਿਆ ਅੰਦਰੋਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦਾ ! ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਦੀ ਸੱਚੀ