Month: July 2023

ਮੈਂ ਚੈੱਕ-ਅੱਪ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਸੀਹਤ ਕੀਤੀ ਕੇ ਝੁਕ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ..ਰੀੜ ਦੀ ਹੱਡੀ ਵਿਚ ਨੁਕਸ ਪੈ ਸਕਦਾ..! ਅੱਗਿਓਂ ਹੱਸ ਪਈ..ਅਖ਼ੇ ਪੁੱਤਰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਝੁਕ ਕੇ ਹੀ ਤਾਂ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਟੱਬਰ ਪਾਲਿਆ ਪੜਾਇਆ ਏ..ਹੁਣ ਕਿੱਦਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵਾਂ! “ਕਾਹਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਓ”? “ਰੇਲ-ਮਹਿਕਮੇਂ ਵਿਚ ਸਫਾਈ ਕਰਮਚਾਰੀ ਹਾਂ..ਆਪਣੇ ਟੇਸ਼ਨ

ਸਾਵੀ ਦੂਜੀ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਘਰ ਬਦਲਿਆ ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਜਗਹ ਤੇ ਸੰਧੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਕੰਮ ਵਾਲਾ ਥਾਂ ਨੇੜੇ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਬੇਟੀ (ਸਾਵੀ) ਦਾ ਸਕੂਲ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਟਰੈਫਿਕ ਜਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਕੋਈ 40 ਤੋਂ 45 ਮਿੰਟ ਲਗਦੇ ਹੋਣਗੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਆਟੋ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਘੰਟਾ ਵੀ ਲਗਾ

ਭੁੱਖ ਪਾਣੀ ਅੰਦਰ ਵੀ ਸਤਾਉਂਦੀ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨੀ ਉੱਡਦੇ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਨੂੰ ਵੀ..ਜਮੀਨ ਤੇ ਵੱਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਸਾਮਣੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਢੇਰ ਸਾਰਾ ਪਕਵਾਨ ਤਾਂ ਵੀ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਭੁੱਖੇ ਦੇ ਭੂੱਖੇ..ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਤਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਇੱਕ ਫਿਕਰ..ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੱਲ ਦਾ..ਫੇਰ ਪਰਸੋਂ ਚੌਥ ਪੰਜੋਥ ਦਾ..ਫੇਰ ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਦਾ..ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜੀਆਂ..ਕੁਲਾਂ..ਜੇਨਰੇਸ਼ਨਾਂ..ਨਸਲਾਂ ਫਸਲਾਂ..ਸੁੱਖ-ਸਹੂਲਤਾਂ ਦਾ..ਐਸ਼ੋ-ਅਰਾਮ ਦਾ..ਜੋ ਅੱਜ ਕੋਲ ਹੈ ਕੱਲ

ਐਵੇਂ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਉਮਰ ਦਾ ਸਾਂ ਮੈਂ, ਜਦੋਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕੇ ਘਰੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਜਾਣਾ ਕਿਥੇ ਸੀ, ਦਸ ਬਾਰਾਂ ਕੋਹ ਦੀ ਵਿਥ ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਭੂਆ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾ ਵੜਿਆ ਸਾਂ। ਆਪਣੇ ਹਾਣੀ ਭੂਆ ਦੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ’ਚ ਹਸਦਿਆਂ ਖੇਡਦਿਆਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਤਾਂ ਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਗੁਜਰੇ। ਮੁੜ

ਮੈ , ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ,” ਬੇਟਾ ਤੁਸੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜਮਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਲੈਣੀ ਸੀ । ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਸੂਝਵਾਨ ਹੋ । ਆਪਣਾ ਚੰਗਾ ਬੁਰਾ ਸੋਚ ਤੇ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ “ । ਝਿਜਕਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ,” ਸਰ , ਕਦੇ ਹਿੰਮਤ ਹੀ ਨਹੀਂ

ਇਹ ਗੱਲ ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚੋਂ ਪੰਜਵੀਂ ਜਮਾਤ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਨੇੜਲੇ ਕਸਬੇ ਦੇ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਛੇਵੀਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ।ਸਾਡਾ ਪਿੰਡ ਕਸਬੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਥੇ ਛੋਟੇ ਮੋਟੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਖੋਲ ਲਏ ਸਨ। ਭਗਵਾਨ ਦਾਸ ਅਰੋੜਾ ਨੇ ਵੀ ਬੱਸ

ਲਓ ਨਬੇੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਇਸ ਕਮਜਾਤ ਤੋਂ, ਲਓ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਇਹ ਪੈਸੇ ਮਾਰੋ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਲਈ ਹੁਣ ਕੋਈ ਪਰੀ ਲੱਭਣੀ ਹੈ। ਕਿੱਥੇ ਇਹ ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ।” ਸਿਮਰੌ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕੋਰਟ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਕਹੇ। “ਹਾਏ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਲੱਗੇ ਇਹ

ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਰੋਟੀ ਸਬਜੀ ਤਾਂ ਬਣਾਉਣੀ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ‘ਚ ਮਾਹਿਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੈਂ। ਉਤੋਂ ਆਟੇ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਵਿੱਚ ਹਰ ਔਰਤਾ ਮਾਹਿਰ ਹੋ ਹੀ ਨੀ ਸਕਦੀ। ਇਕੱ ਵਾਰ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਆਵਦੇ ਸਹੁਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆਉਂਣਾ ਸੀ। ਆਪਾਂ ਸੋਚਿਆ ਸਭ ਦੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ

ਟਾਂਗੇ ਤੇ ਚੜੀ ਜਾਂਦੀ ਦੇ ਦਿਲੋ-ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਵਾਰ ਵਾਰ ਨਿੱਕੀ ਨਨਾਣ ਦੇ ਕੰਨੀ ਪਾਈਆਂ ਦੋ ਤੋਲੇ ਦੀਆਂ “ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਮੁਰਕੀਆਂ” ਹੀ ਘੁੰਮੀ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ..! ਫੇਰ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਪਈ ਨੇ ਹੀ ਪੇਕਿਆਂ ਦੀਆਂ ਬਰੂਹਾਂ ਟੱਪੀਆਂ..ਮਾਂ ਵੇਹੜੇ ਵਿਚ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਗੋਹਾ ਪੱਥ ਰਹੀ ਸੀ..ਬਾਪੂ ਹੂਰੀ ਸ਼ਾਇਦ ਦਿਹਾੜੀ ਲਾਉਣ ਗਏ ਸਨ! ਪਾਣੀ

ਪਰਾ ਵਿਚ ਬੈਠਿਆਂ ਕਈ ਵੇਰ ਓਹਨਾ ਵੇਲਿਆਂ ਤੀਕਰ ਅੱਪੜ ਜਾਈਦਾ..ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੇ ਵੀ ਇੰਝ ਹੀ ਹੋਇਆ..ਇਕ ਪੂਰਾਣੀ ਚੇਤੇ ਆ ਗਈ..ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰਦਾ..! ਦੁਆਬ ਵੱਲ ਦੀ ਮਾਤਾ..ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਪੁੱਤ..ਭਾਊਆਂ ਨਾਲ ਪਤਾ ਨੀ ਬੈਨ-ਖਲੋਣ ਹੈ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਨਹੀਂ ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਪਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ਦਾ ਥਾਣੇਦਾਰ ਚੁੱਕ ਕੇ